ΜΕ ΤΟ ΨΕΥΔΟΝΥΜΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ [ΕΚΛΟΓΕΣ 10 ΑΠΟ 10 ]

(Στέλιος Γιαννίκος, Το κόκκαλο ή Περί εθελόδουλης ηθικής κωμωδία)

.

Ήταν κάποτε μίαν όμορφή κυρία

κι όλοι την αγαπούσαν την Δημοκρατία.

Ήταν μία αγάπη δοτική,

μα πάει καιρός που απέθανε κι αυτή.

Τώρα γιομίσαμε δημοκρατίες,

με πόδια στραβά και μύτες γωνίες.

Ανήθικες ετούτες , βρώμικες ιστορίες,

πίσω από το ψευδώνυμο κρύβονται αμαρτίες.

Τυχαίο δεν είναι, που οι τραπεζίτες,

 με δικά τους χρήματα τις συντηρούνε.

Μήτε που για την χάρη τους, 

τους πολέμους δικαιολογούνε.

Και κείνοι, που λέγονται πολιτικοί,

μα στην ουσία είναι ολιγάρχες αιρετοί, 

τ’ όνομα αυτό, εμπρός στον κόσμο το  επευφημούν,

μα στα κρυφά, γελούν και το λοιδορούν.

Ω, συ γλυκιά  Δημοκρατία,

π’ ασελγούν στον τάφο σου τα θηρία.

Είναι λίγοι εκείνοι που σε θυμούνται

και την μνήμη σου άδολα  τιμούνε.

ΚΡΕΟΝΤΑ ΑΚΟΥΣ; [ΕΚΛΟΓΕΣ 9 ΑΠΟ 10 ]

(Στέλιος Γιαννίκος, Το κόκκαλο ή Περί εθελόδουλης ηθικής κωμωδία)

-

Ποιος την ακούει αυτή την ξεπεσμένη, 

την ψωριάρα την μιξοπαρθένα Αντιγόνη,

που θέλει νους νόμους να παραβεί

για λόγους ήθους, καθώς λέει.

Εμείς θέλουμε κανόνες, 

θέλουμε νόμους ποιο αυστηρούς!

Να τηρείται τον νόμο ρεμάλια, αλλιώς,

 πρόστιμο και φυλάκα παλιό ξεφτίλες.

Εμείς θέλουμε κράτος και εξουσία!

Θέλουμε κυβέρνηση με πυγμή,

και ψηλά στον ιστό σχοινί με θηλεία,

για να έχετε όλοι εσείς τον φόβο.

Σκατά στον τάφο σου Αντιγόνη!

και ακόμη καλύτερα να μείνεις άθαφτη

να τρώνε το κορμί σου τα όρνια

να σε βλέπουν οι υπόλοιποι και να μαθαίνουν.

Με ακούς Κρέοντα; Εγώ! Εγώ! Εδώ για να σε υπηρετώ!

Τα πάντα θα κάνω για σένα με χαρά

 -και για μια τσέπη γιομάτη-…

Εγώ! Εγώ!  Εδώ για να σε υπηρετώ!  Με ακούς Κρέοντα;

ΤΡΙΑ ΠΟΥΛΑΚΙΑ [ΕΚΛΟΓΕΣ 8 ΑΠΟ 10 ]

Στέλιος Γιαννίκος

Τρία πουλάκια κάθονταν εις της Βουλής στη στέγη.

Το να τηράει τους δικαστές τ’ άλλο τα τελεβίζια.

Το τρίτο το καλύτερο οργισμένο λέει:

Μαύρη σκατίλα πλάκωσε και η μπόχα μας πεθαίνει.

Κοιλιές γεμίσανε τα έδρανα κοιλιές τα υπουργεία.

Να τρώνε μόνο ξέρουνε, να τρώνε και να χέζουν.

Τούτο τον τόπο βόθρο κάνανε, κάνουν πως δεν το βλέπουν.

Γέμισαν οι δρόμοι με σκατά, σκατά και στα σχολεία

κι έτσι στο λίγο και στο σιγά συνήθισε η κοινωνία

Κι αν καμιά φορά κάποιοι σκηνώσουν το κεφάλι 

κι έντονος διαμαρτυρηθούν για τη βρώμα και τη δυσωδία,

ευθύς στους δρόμους θα πετάξουνε μπαγιάτικα καρβέλια,

να αναμειχθούν με τα σκατά, το πόπολο να φάει.

ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ [ΕΚΛΟΓΕΣ 7 ΑΠΟ 10 ]

(Στέλιος Γιαννίκος, Το κόκκαλο ή Περί εθελόδουλης ηθικής κωμωδία)

-

Λένε: θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία!

Θέλει κόπο, αγώνα, θυσία…

Γιατί λοιπόν να σπαταλούμε την ζωή μας

σε μία τόσο οδυνηρή ουτοπία;

Εις το κόμμα των εθελόδουλων υπηκόων

μακράν είμαστε από τέτοιες ανοησίες,

που με δόλο κάποιοι δήθεν σοφοί

δηλητηρίασαν την κοινωνία…

Εμείς, θα καλύψουμε τις ανάγκες σας.

Φάτε, διασκεδάστε, αναπαραχθείτε

κι όλα αυτά μόνο αν

σε εμάς το μέλλον σας εμπιστευτείτε …

Εμείς, θα δώσουμε νόημα στην Ζώη σας

κι εις τους πολέμους θα δοξαστείτε

κι εις την ειρήνη θα βολευτείτε,

αν, εις ημάς υποταχτείτε!

Λατρέψτε με! Λατρέψτε με! Λατρέψτε με!

Λατρέψτε, εμέ, τον θείο αρχηγό σας!

Τιμημένο μου σκυλολόι, συρθείτε απ την ουρά μου

και το μεθυστικό χορό της υποταγής, ακολουθήστε.

ΝΕΟΣΟΦΙΣΜΟΣ [ΕΚΛΟΓΕΣ 6 ΑΠΟ 10 ]

(Στέλιος Γιαννίκος, Το κόκκαλο ή Περί εθελόδουλης ηθικής κωμωδία)

Ω, μάθατε για τους νέους σοφούς;

Τους σοφούς της εποχής μας.

Που ξέρουν απέξω τα νούμερα,

μα τι είναι αριθμός δεν ξέρουν.

Ακούσατε για τον τίνα, για τον τάδε;

Που έχουνε τον τρόπο

να ‘ρθουν και να μας σώσουν,

από τα λάθη τα δικά τους

Ω ναι λαμπρές σπουδές , γαλάζιο αίμα!

Κι είναι φίλος του κυρίου εκείνου…

και μαθητής του κυρίου, τ’ άλλου…

που χουν την γνώση για τα πάντα.

Δεν χρειάζεται να σκεφτούμε και πολύ,

τους σοφούς αρκεί να εμπιστευτούμε.

Γιατί, εκείνοι ξέρουν το καλύτερο για εμάς

και το πώς να πορευτούμε.

Και τώρα, τι κι αν κάνανε συνήθεια

να κλέβουνε το βιός μας;

Καλύτερα δεν είναι από έναν σοφό

παρά από κάποιον που δεν ξέρει;

QUO VADIS HOMO POLITICUS ? [ΕΚΛΟΓΕΣ 5 ΑΠΟ 10 ]

Στέλιος Γιαννίκος

-



Ο ανθός της πόλις είναι ο πολίτης,

που μοιράζει την ενέργεια του

μεταξύ του πολιτικού και του οπλίτη.



Ποιος ξέχασε να ποτίσει τις ρίζες;

Ποιος τραυμάτισε με τσεκούρι τον κορμό;

Ποιος άναψε φωτιά να κάψει τα φύλα;

Πότε ξεχάσαμε να είμαστε πολίτες;



Από που ξεκινήσαμε και που φτάσαμε;

Ποιο λάθος δρόμο πήραμε;

Κατά που βαδίζουμε;





Φωτογραφία:

ο «Σκεπτόμενος» του Auguste Rodin.

Ξεκίνησε ως απεικόνιση του Δάντη και για τον οποίο ο καλλιτέχνης είχε πει: «Αυτό που κάνει τον "Σκεπτόμενό" μου να σκέφτεται είναι το ότι σκέφτεται όχι μόνο με το μυαλό του, με το πλεκτό μέτωπό του, τα διεσταλμένα ρουθούνια του και τα συμπιεσμένα χείλη, αλλά με κάθε μυ από τα χέρια του, την πλάτη και τα πόδια, με σφιγμένη τη γροθιά του και πιάνοντας τα δάχτυλα των ποδιών».

ΚΑΛΥΤΕΡΑ Ο ΛΥΚΟΣ ΠΑΡΑ Ο ΒΟΣΚΟΣ [ΕΚΛΟΓΕΣ 4 ΑΠΟ 10 ]

Στέλιος Γιαννίκος



Αν ζήσω τη ζωή μου ως υπήκοος, τότε θα ζήσω πολύ καλύτερα από τον σκλάβο.

Αν ζήσω την ζωή μου ως πολίτης, σε τέτοια κοινωνία τέτοια δεινά να πάθω.



Ο υπήκοοι έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν για να διαλέξουν τον βοσκό τους.

Ζούνε προστατευμένοι μες την στάνη και όταν βγαίνουν έξω τους προστατεύουν τα σκυλιά.

Ασφάλεια, μέχρι την στιγμή που κάποιος, κάπου, θα ανάψει τα κάρβουνα.



Οι πολίτες δεν θέλουν βοσκό, οι ίδιοι πορεύονται μπροστά στην ελευθερία.

Δεν έχουν ανάγκη από σκυλιά, οι ίδιοι θα παραταχτούν σε φάλαγγα, να σώσουν ότι σώζεται.

Κι αν πέσουν: καλύτερα να σε φάει ο λύκος παρά ο βοσκός.



Αλλιώς, όπως θα έλεγε κι ο παππούς Ηράκλειτος:

Άλλο ο σκλάβος, άλλο ο υπήκοος και άλλο ο πολίτης.

Άλλος τρώει άχυρα άλλος ορέγεται το χρυσό κι άλλος ανατέλλει μέσα στην αξία.

6 ΣΥΝ 6 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΧΑΪΚΟΥ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ [ΕΚΛΟΓΕΣ 3 ΑΠΟ 10 ]

Στέλιος Γιαννίκος

-



Α. Χθαμαλότης


1
Ο πρωθυπουργός

είναι όμορφος πολύ,

είπε μία τρελή


2
Ένας βουλευτής

χωρίς δικιά του βουλή.

Πετυχημένος.


3
Είναι νόμιμο,

μα δεν είναι για καλό.

Βρωμερό ήθος.


4
Μηδέν και άγαν,

αντί του μηδέν άγαν.

Τέτοια εποχή


5
Κομματόσκυλο.

Ψηφίζει κάτ’ εντολή.

Χαίρε τσοπάνη


6
Κοιτά την κάλπη.

Ψέματα και ρουσφέτια.

Το κακό θα βγει.





Β. ΑΝΆΣΤΑΣΗ




1
Μπες στον αγώνα.

Μέσα σου εγκυμονεί.

Φως θα γεννηθεί.


2

Είσαι πολίτης.

Δεν είσαι υπήκοος,

ούτε και δούλος


3
Δημοκρατία.

Δεν είναι μόνο λέξη.

Είναι ο δρόμος.


4
Ελευθερία.

Ζείδωρος πολεμιστής.

Έχε αξία.


5
Δώσε παιδεία

και θα ανθίσει τ αγαθό.

Είσαι άνθρωπος


6
Χτίσε το μέλλον.

Ο αγώνας στο παρόν.

Τα πάντα όλα.

ΒΟΛΕΥΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ [ΕΚΛΟΓΕΣ 2 ΑΠΟ 10 ]

Στέλιος Γιαννίκος

-


Θέλω να γίνω βουλευτής
το πρόβλημα μου για να λύσω.
Θέλω και γω να βολευτώ
και σαν πασάς να ζήσω.

Θέλω αστυνόμους να με υπηρετούν,
γραμματείς και φαρισαίους.
Θέλω κομματόσκυλα παντού,
να με γλύφουν ωραία.

Θέλω χρήματα πολλά,
να χω σπίτια να αγοράζω
και κρυφούς λογαριασμούς
για τις μίζες που θα βγάζω.

Πίσω από κάθε βασιλιά
θα ξέρω πώς να κολακεύω,
θα γλύφω κώλους με σκατά
και ποδιές κατουρημένες.

Όπως και κάθε βουλευτής
ένα φόβο μόνο θα χω,
μην και στις επόμενες εκλογές
δεν με σταυρώσουν όσο πρέπει.

Για αυτό πολλά θα υπόσχομαι,
μα τίποτα δεν θα κάνω
γιατί όλοι το ξέρουμε
πως η ελπίδα φέρνει ψήφους.

Γιατί, άμα τους δώσω ότι ποθούν,
σύντομα θα με ξεχάσουν,
δεν θα έχουν λόγο να έρχονται
και να με παρακαλάνε.

Σας το είπα, θέλω να γίνω βουλευτής,
να βολευτώ ο ίδιος.
Αλίμονο σε αυτούς που αγωνίζονται
τον κόσμο για να αλλάξουν

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ (ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ) [ΕΚΛΟΓΕΣ 1 ΑΠΟ 10 ]

 

Στίχοι: Γρηγόρης Ψαριανός

Μουσική: Τζίμης Πανούσης

Εκλογές, κόμματα
με φρου φρου κι αρώματα.
Διαδηλώσεις -πτώματα
μ’ ανοιγμένα στόματα.



Ψηφοδέλτια σταύρωνα
κι όλη νύχτα καύλωνα.
Στης βουλής τα έδρανα
αχ κι εγώ να έκλανα.



Δεν μπορώ άλλο Θανάση
στα εικοσιπέντε έχω γεράσει.
Δεν μπορώ άλλο Θανάση
κάνε στάση.



Υπουργεία-τέρατα
γαμημένα κέρατα.
Φέξε μου και γλίστρησα
ως της γης τα πέρατα.



Στα σχολεία γάμα τα
γράμματα σπουδάματα.
Του Θεού τα πράματα
φτύσ’ τα τους κατάμουτρα.



Δεν μπορώ άλλο Θανάση
στα εικοσιπέντε έχω γεράσει.
Δεν μπορώ άλλο Θανάση
κάνε στάση.



Πληρωμές, χαρτόσημα
φόροι, γραμματόσημα.
Στο γαμήσι πρόστιμα
μαγκιά, κλανιά κι απόστημα.



Μπάτσοι, αύρες, ράμματα
ξηγημένα πράγματα.
Τώρα στα γεράματα
μάθε γέρο γράμματα.



Δεν μπορώ άλλο Θανάση
στα εικοσιπέντε έχω γεράσει.
Δεν μπορώ άλλο Θανάση
κάνε στάση.