Ο ΜΑΛΑΚΑΣ

Φάντασμα με επιδερμίδα – Στέλιος Γιαννίκος.

 

 

Για 55 χρόνια δεν θεωρούσα τον εαυτό μου Μαλάκα. Έναν τίτλο με τον οποίο κοσμούσα μια σειρά ανθρώπων. Τώρα θα μου πείτε, τι εννοείς με τον όρο Μαλάκα; Ε, τι να σας πω, ότι καταλαβαίνετε.

Από μικρός ήθελα να ξεχωρίσω, ήμουν καλός μαθητής αλλά και μαγκάκι. Στο πανεπιστήμιο πέρασα με την πρώτη και με καλό βαθμό. Έπιασα δουλειά και γρήγορα ανελίχθηκα. Από μαθητευόμενος, σε δύο μόλις χρόνια προϊστάμενος και λίγο πριν κλείσω τα τριάντα διευθυντής. Στα τριάντα πέντε μου, γνώρισα την γυναίκα μου και μαζί κάναμε τρία παιδιά. Είναι μεγάλο το κύρος του να είσαι παντρεμένος. Στον κύκλο μας, συμμετείχαμε σε διάφορες εκδηλώσεις όπου τα μεγάλα στελέχη ερχόμασταν κοντά και κάνανε τις μπίζνες που δεν θέλαμε να γίνουν στο γραφείο, καπνίζοντας πούρα και πίνοντας ακριβό ουίσκι. Ενώ οι σύζυγοι -άντρες ή γυναίκες- απολαμβάναν τον υπαίθριο χώρο μέχρι που να καπνίζαμε τα πούρα μας και να βγαίναμε και μείς στον ήλιο.

 

Μέσα μου είχα ιεραρχήσει την εξουσία σύμφωνα με τα πιόνια στο σκάκι. 

Πρώτα οι στρατιώτες, η χαμηλότερη κλίμακα. Όσοι δεν φρόντιζαν να ανέβουν στην ιεραρχία γρήγορα, δεν είχαν ιδιαίτερη αξία, ήταν τα εργαλεία του συστήματος.

Στην συνέχεια οι πύργοι, ήταν αυτοί που ξέφευγαν από την αφάνεια και φορτωνόντουσαν μια σειρά από ευθύνες που τους έδιναν κύρος και εξουσία.

Ύστερα τα αλογάκια, ήταν αυτοί που ξεχώριζαν για την ευελιξία τους και μπορούσαν να περνάνε πάνω από τα εμπόδια και να δίνουν δυνατά χτυπήματα στους ανταγωνιστές εκεί που δεν το περιμένουν.

Εγώ έφτασα να είμαι Αξιωματικός, στεκόμουν δίπλα στον Βασιλιά και την Βασίλισσα και είχα το προνόμια να ανήκω στον στενό κύκλο τους. Είχα απεριόριστες δυνατότητες, αλλά μόνο μέσα στα πλαίσια που μου όριζαν οι κανόνες του παιχνιδιού.

Το πιο ωραίο πράγμα ήταν να είσαι βασιλιάς, ακόμα καλύτερο κι από την βασίλισσα. Μπορεί το πρωτόκολλο να σε ανάγκαζε να ζεις μέσα σε στενά πλαίσια, αλλά, όλοι ζούσαν και εργαζόντουσαν για εσένα.

Μέχρι τα πενήντα πέντε μου πίστευα ότι όσοι ανεβαίνουν στην κλίμακα της εξουσίας το κάνουν με την αξία τους και όσοι στην πορεία αυτή κατακρημνίζονται το παθαίνουν από τα δικά τους λάθη. Όλη μου την ζωή, εργάστηκα με μόχθο για να φτάσω ψηλά, πολύ ψηλά. Ακολούθησα με θρησκευτική ευλάβεια όλα όσα έπρεπε να κάνω. Ήμουν στην κυριολεξία ένας τελειομανής, με απόλυτη αφοσίωση στους στόχους μου. Πιο πάνω από την επαγγελματική μου καριέρα δεν έβαλλα ούτε την οικογένεια μου. Όλα πήγαιναν όπως είχα προβλέψει και ήμουν πολύ κοντά στο να γίνω εγώ ο επόμενος Βασιλιάς.

Εκείνο το τελευταίο βράδυ κοιμήθηκα ήρεμα και με αυτοπεποίθηση. Δεν γνώριζα ότι το επόμενο πρωί θα βρισκόμουνα μπροστά στην καταστροφή των φιλοδοξιών μου. Όχι δεν είχα κάνει εγώ κάποια λάθος. Έπεσε ο Βασιλιάς και μαζί του συμπαρέσυρε τους ακόλουθους του.
Τώρα κατάλαβα ότι τόσα χρόνια ήμουν Μαλάκας. Θα αναρωτιέστε βέβαια, γιατί;
Ήμασταν όλοι πιόνια, ακόμα και ο Βασιλιάς.