Στέλιος Γιαννίκος
Παντού χειμώνας:
στις ανοιξιάτικες ελπίδες,
στις καλοκαιρινές αγάπες,
στις φθινοπωρινές φιλίες.
Παντού χειμώνας:
στα αχνισμένα χνώτα,
στα παγωμένα αυτιά,
στην αδύναμη καρδιά.
Παντού Χειμώνας:
στους δρόμους της πόλης,
στα πάρκα και τις πλατείες,
στα θλιμμένα σπίτια μας.
Καλοκαίρι που σε γύρευα,
χειμώνας που με βρήκε
κι ένα όνειρο ασθενικό
που ψάχνει στα κάρβουνα να ζεσταθεί.
 |
Στέλιος Γιαννίκος
(Αφιερωμένο στον Δήμο Μούτση)
Πρωινό πρωτομηνιάς:
Ο Λαός κοιμάται.
Ξενύχτισε γιορτάζοντας τον ερχομό του νέου έτους
με μια ελπίδα, πως φέτος η ζωή θα γίνει καλύτερη.
Τώρα αποκαμωμένοι ονειρεύονται…
Στη Σύγκλητο οι πρώτοι Πατρίκιοι
έκαναν την εμφάνισή τους.
Είναι οι παλαιότεροι και γηραιότεροι.
Αυτοί που αντάλλαξαν τα αγαθά της υγείας
με την εμμονή της εξουσίας.
«Ήταν μια δύσκολη χρονιά» λέει ο ένας.
«Όμως πετυχημένη» απαντά ο άλλος,
«ψηφήσαμε νόμους, συναλλαχτήκαμε,
αυξήσαμε την περιουσία μας
κι είμαστε ακόμη εδώ».
Κάθε τέτοια μέρα στην πολιτεία
επικρατεί ησυχία.
Παντού, εκτός από το στρατόπεδο των Πραιτοριανών.
Εκείνοι δεν ηρεμούν ποτέ!
Διαπραγματεύονται με τους υποψήφιους Αυτοκράτορες,
σχεδιάζουν πραξικοπήματα, συνωμοτούν διαρκώς
και δεν ξεχνούν να επικαιροποιούν τις λίστες των προγραφών.
Αυτή η νέα Ρώμη έχει ένα κίνδυνο
και το όνομα της είναι Καρχηδόνα:
Άλλοι λένε πως Καρχηδόνιοι είναι οι Πληβείοι,
κάποιοι πως είναι οι Πατρίκιοι,
ορισμένοι, πως είναι Πραιτοριανοί και οι Αυτοκράτορες.
Ελάχιστοι, την βλέπουν μέσα στην ανθρωπότητα.
Όλοι έχουν διαφορετική οπτική.
Συμφωνούν όμως σε ένα:
Et preterea censeo Carthago delenta est[1]
[1] «και να προσθέσω, η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί» Με την φράση αυτή ο Μάρκος Πόρκιος Κάτων, γνωστός και ώς Κάτων ο Πρεσβύτερος (234π.χ. – 149 π.χ,), Ρωμαίος πολιτικός, λέγετε πως έκλεινε τους λόγους του. Προέτρεπε τους Ρωμαίους σε έναν τρίτο Καρχηδονιακό πόλεμο, όπερ κι έγινε.
 |
| Κάπου στην αρχαία Καρχηδόνα |
Φάντασμα με επιδερμίδα - Στέλιος Γιαννίκος . Τα κύτταρα μου έχουν συνασπισθεί σε μια ενιαία ομάδα και φωνασκούν: ζήσε, ζήσε, ζήσε... Μα ε...
