Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2022

ΜΥΓΔΑΛΙΑ Η ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣΑ

 

Στέλιος Γιαννίκος

 

 

Ανθίζω πάντοτε μέσα στον χειμώνα.

Τους αέρηδες και τους χιονιάδες δεν φοβούμαι.

Εκεί που η ζωή λαγοκοιμάται,

εγώ φορώ το νυφικό μου και ερωτοτροπώ με τον ήλιο.

 

Από μακριά σημαίνω, από μακριά με βλέπουν

και παίρνουν θάρρος πως η Άνοιξη είναι κοντά.

 

Αν και σείς τολμάτε, ανθίστε μέσα στον χειμώνα.

Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε το κρύο υποφερτό

και την ζωή πιο ωραία.

 

Γιατί να περιμένετε πότε θα έρθει ή άνοιξη

για να φωνάξετε «υπάρχω»;

Νεκτάριος Αποσπόρης. «Αμυγδαλιά».

 

 

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2022

Η ΑΠΟΔΡΑΣΗ

 Στέλιος Γιαννίκος

 

Φίλοι αγαπημένοι,

Σας κάλεσα σε τούτο το μυστικό δείπνο για να σας εξομολογηθώ την περιπέτεια που μου άλλαξε την ζωή και με έκανε να πάρω μια σημαντική απόφαση.

 

Πολλές φορές μελετάμε ένα πράγμα για πολύ καιρό και δεν μπορούμε να ιδούμε πίσω από τις εικόνες.  Και να! Μετά από ένα καλοκαιρινό μακροβούτι και καθώς ξαπλώνεις, ξέγνοιαστος από σκέψεις στην ξανθιά άμμο, ξεπηδά από μέσα σου η γνώση κα αναφωνείς Εύρηκα!

 

Έτσι και γω καθώς γυρνούσα στο σπίτι μετά το κάματο της εργασίας, στάθηκα μπροστά σε ένα κατάστημα οδικών πτηνών.  Για λίγο απολάμβανα τα τιτιβίσματα και τα κελαϊδίσματα τους κι έμοιαζαν χαρούμενα μέσα στο κλουβί.

 

Τότε ήταν που αισθάνθηκα μια έκρηξη στον νου μου, όπως εκείνη που από το κεφάλι του Διός επρόβαλε η παρθένα Σοφία!

Κατάλαβα πως περισσότερο από τα πουλιά, εγώ ζώ σε ένα κλουβί.

 

Για αυτό αδέλφια μου σας ζητώ, συνοδοιπόρους μου στο δρόμο της ελευθερίας να  γίνετε και μαζί να οργανώσουμε την απόδραση.

 

 

 

Ο “Θεραπευτής” (1967) Ρενέ Μαγκρίτ.

Ο ΝΕΚΡΟΣ

  Φάντασμα με επιδερμίδα - Στέλιος Γιαννίκος . Τα κύτταρα μου έχουν συνασπισθεί σε μια ενιαία ομάδα και φωνασκούν: ζήσε, ζήσε, ζήσε... Μα ε...