IL POSTINO – Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (1994)

Στέλιος Γιαννίκος

Ο Μάριο είναι ο ταχυδρόμος σε κάποιο χωριό της νότιας Ιταλίας.  

Παραδίδει την αλληλογραφία στο εξόριστο ποιητή Πάμπλο Νερούδα.
Την ίδια εποχή ερωτεύεται την όμορφη Βεατρίκη
και της απαγγέλει ποιήματα ερωτικά του Νερούδα λέγοντας πως είναι δικά του

Της λέει :
«Το χαμόγελό σου, απλώνεται στο πρόσωπό σου σαν πεταλούδα.
Το γέλιο σου είναι σαν τριαντάφυλλο,
θείος βλαστός, θορυβώδες κύμα.
Το γέλιο σου είναι ένα ξαφνικό ασημένιο κύμα…»

Και συνεχίζει…
Γυμνή είσαι τόσο απλή, όσο το ένα σου χέρι.
Απαλή, επίγεια, μικροσκοπική, στρογγυλή και προφανής.
Έχεις τις καμπύλες του φεγγαριού, μονοπάτια μιλίων.
Γυμνή είσαι λεπτή, σαν το σιτάρι.
Γυμνή είσαι γαλάζια, σαν κουβανέζικη νύχτα.
Υπάρχουν κλίματα και αστέρια στα μαλλιά σου.
Γυμνή είσαι πελώρια και κίτρινη, σαν καλοκαίρι σε χρυσαφένια εκκλησία.

Η Βεατρίκη ερωτεύεται αμέσως τον Μάριο.
Όταν ο Πάμπλο Νερούδα μαθαίνει τι συνέβει,
επιπλήττει τον Μάριο που του έκλεψε το ποίημα…
Κι ο Μάριο του απαντά:
«Η ποίηση δεν ανήκει σε αυτούς που την γράφουν αλλά σε εκείνους που την χρειάζονται»

Ναι αγαπητοί μου φίλοι, όχι μόνο ή ποίηση αλλά κάθε ανθρώπινο δημιούργημα
θα πρέπει απλόχερα να δίνεται σε αυτούς που το χρειάζονται.
Η ταινία IL POSTINO είναι ένα από τα ακριβότερα διαμάντια του παγκόσμιου κινηματογράφου,
γιομάτο μεταφορές, λεκτικές αλλά και εννοιολογικές.

Αν δεν την έχετε δει πρέπει να την δείτε.

Υγ: Ο Massimo Troisi, ο πρωταγωνιστής της ταινίας,
ασθενικός από μικρός από την καρδιά του,
έπρεπε επειγόντως να χειρουργηθεί γιατί κινδύνευε να πεθάνει.
Ανέβαλε όμως το χειρουργείο για να παίξει στην ταινία.
Μόλις ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα της ταινίας
έσβησε σαν τα φώτα της οθόνης στο σινεμά λίγο μετά το «fine».
Μα ο θάνατος του δεν ήταν ολοκληρωτικός.
Σαν την κάμπια που πεθαίνει για να γεννηθεί η πεταλούδα,
έτσι κι εκείνος πέθανε για να γεννηθεί η τέχνη.

---------
Στο Βίντεο το κύριο Θέμα της ταινίας.
Η μουσική της ταινίας είναι του Luis Bacalov
Ακορντεον: Mario Stefano Pietrodarchi
Πιάνο: Enzo De Rosa