Η παρέλαση και η σημασία της

Στέλιος Γιαννίκος

28 Οκτώβρη  2017

Αφιερωμένο στον Παππού μου Στέλιο Γιαννίκο που πέρασε τον πόλεμο επάνω στο Θωρηκτό Αβέρωφ)

Με την παρέλαση, μαθητές, σύλλογοι, σώματα ασφαλείας και στρατός, τιμούν τους ανθρώπους εκείνους που με τον αγώνα τους πρόσφεραν σε εμάς την δυνατότητα να ανασαίνουμε ελεύθεροι.

Εκείνους που χάσανε την όραση τους, που αφήσανε ένα χέρι ή ένα πόδι στο μέτωπο του αγώνα κι εκείνους που αναλήφθηκαν στους ουρανούς της αιωνιότητας και περάσανε δαφνοστεφανωμένοι τις πύλες των Ηλυσίων πεδίων.

Για κείνους που αγωνίστηκαν στον Μαραθώνα, στις Θερμοπύλες, στο Σούλι, στο Μεσολόγγι,  στους Μακεδονικούς Βάλτους, στο Σαραντάπορο, στη Δοϊράνη, στα βουνά της Ηπείρου, στην γραμμή Μεταξά κι όπου αλλού…

Για κείνους που βασανίστηκαν στα υπόγεια της Γκεστάπο κι εκείνους που από το Χαϊδάρι ξεκίνησαν το ταξίδι τους για την ιστορία.

Για όλους εκείνους τους γνωστούς και τους άγνωστους.

Οι Έλληνες ήμασταν από γέννησης μας ένας χιλιοπονεμένος λαός και μέσα από τις τραγωδίες καταφέραμε να ορθώσουμε το φωτεινό ανάστημα μας.

Τι θα ήμασταν εμείς οι Έλληνες χωρίς τους αγώνες;

Υπάρχουμε και θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε μόνο ανασαίνοντας την ευωδία που είναι  «απ’ τα κόκαλα βγαλμένοι των Ελλήνων τα ιερά».

Η παρέλαση αποτελεί μα διττή υπόσχεση ∙  ποτέ δεν θα λησμονήσουμε εσάς που θυσιαστήκατε για εμάς, το παράδειγμα σας θα ακολουθήσουμε και θα είμαστε έτοιμοι να θυσιαστούμε για ευρύτερο καλό.

Μόνο τότε «και σαν πρώτα ανδρειωμένη» θα χαίρει, ω ναι, θα χαίρει η Ελευθεριά.

Φωτογραφίες από την παρέλαση στον Πειραιά:

Ναυτικό Λύκειο

Ναυτικό Λύκειο

Μπάντα Λιμενικού