Το Δημοτικό τραγούδι (Βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά, Εναλλακτικές εκδόσεις.2017)

Στέλιος Γιαννίκος

Έχοντας διαβάσει  μέχρι τα μέσα του βιβλίου σκέφτηκα πως καλό θα ήταν να γράψω ένα κείμενο για να μνημονεύσω κάποια βασικά στοιχεία του πονήματος. Μα σαν έφτασα προς το τέλος μια αποκάλυψη με έκανε να αλλάξω  ρότα  και να μιλήσω μόνο για την ψυχή του αναγνώσματος.

Εκεί που διαβάζεις το βιβλίο και χαίρεσαι με τα νοήματα του κι όσα σου συμπληρώνουν την γνώση, έρχεται ξάφνου ένα ψίχαλο κειμένου και φωτίζει εκείνο το σκοτεινό σημείο της ψυχής που ζητούσε να ανακαλύψει τον εαυτό του.

Και τούτο το φώς δεν έρχεται πια απ’ έξω προς τα μέσα, παρά τα κύτταρα τα ίδια γίνονται Ήλιοι που φωτίζουν από τα βάθη της ψυχής προς τα έξω.

Το Δημοτικό τραγούδι, η σχέση του με το παρελθόν, ο πλούτος της γλώσσας, η φαντασία, οι τύποι και οι τόποι, αποκτούν νόημα βαθύτερο, ουσιαστικότερο και καταλυτικό όταν αποκαλυφθούν στην ενθαδική πραγματικότητα του είμαι.

Ναι, το δυναμικό μεγαλείο του βιβλίου βρίσκετε σε εκείνα τα σημεία που ανακαλύπτουμε μέσα από αυτό το ίδιο μας το εγώ.  Το βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά εκτός από ένα εξαιρετικό επιστημονικό λαογραφικό έργο, είναι και ένα ψυχογράφημα της ελληνικής κοινωνίας (ειδικά τα τελευταία κεφάλαια) και κατ΄ επέκταση του Έλληνα ανθρώπου.

Αν το διαβάσετε, ίσως κι εσείς όπως κι εγώ, να αισθανθείτε πως δεν διαβάσατε απλά ένα βιβλίο, αλλά σηκωθήκατε από το ντιβάνι του εσωτερικού ψυχαναλυτή σας, γνωρίζοντας πια πολλά περισσότερα για τον ίδιο τον εαυτό σας.