Στέλιος Γιαννίκος
Όταν τον Φεβρουάριο του 1945 οι
Αμερικάνοι αποβιβάστηκαν στην μικρή Νήσο Ίβο Τζίμα (Iwo Jima) ο
στρατηγός Τανταμίσι Κουριμπαγιάσι (Tadamichi Kuribayashi) και οι 22.000
συνολικά αξιωματικοί και στρατιώτες δεν είπαν ότι « Η Ίβο Τζίμα κείται μακράν» και παρότι γνώριζαν ότι θα χαθεί ο πόλεμος ήξεραν
την σημασία που είχε η προάσπιση του νησιού για την πατρίδα τους. Μετά από έναν μήνα μαχών μόλις 226
στρατιώτες επιβίωσαν και αιχμαλωτίστηκαν. Ο Κουριμπαγιάσι ηγήθηκε της τελευταίας
επίθεσης με 300 άντρες οι οποίοι σκοτώθηκαν μέχρι και του ενός. Μετά τον πόλεμο η Ιαπωνία αν και χαμένη έγινε
ένας βιομηχανικός κολοσσός (το ίδιο και η Γερμανία).
Για την Ελλάδα η ιστορία είναι
γνωστή…
Μέτα το « ή Κύπρος κείται
μακράν» και την εθνική μας τραγωδία (Η δεύτερη μεγαλύτερη από αρχής του
Ελληνικού πολιτισμού με πρώτη της Μικράς Ασίας) τώρα έχουμε από μερικούς και το «Το Καστελόριζο κείται
μακράν».
Άραγε ποια πολιτική θα επικρατήσει; Θα μετατραπεί ή Ελλάς από χώρα σε χώρος ή θα
σταθούμε στα πόδια μας και θα διεκδικήσουμε την πολιτική και πνευματική
ολοκλήρωση της επαναστάσεως του 1821;
 |
| Ο στρατηγός Τανταμίσι Κουριμπαγιάσι (Tadamichi Kuribayashi) |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου