Μια συμφωνία που παραδίδει την Μακεδονία Αμαχητί

Στέλιος Γιαννίκος

Είναι παράδοξο μία συμφωνία που έχει σκοπό να λύσει ένα πρόβλημα στην ουσία να το ισχυροποιεί.

Είναι άξιο απορίας τι χρειαζόταν μία τόσο χρονοβόρα διαπραγμάτευση για ένα τόσο  επαίσχυντο αποτέλεσμα.  Η κυβέρνηση στην κυριολεξία χαρίζει σε όσους επιβουλεύονται την Μακεδονία, όσα επιχειρήματα θα χρειαστούν για να πετύχουν τον σκοπό τους.

Στη συμφωνία αυτή (Αρθρο 3 α) αναφέρει ότι  η ονομασία του κράτους της ΠΓΔΜ θα είναι  « Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» και εν συντομία θα ονομάζετε «Βόρεια Μακέδονία».   Ο όρος Βόρεια είναι ένας όρος ναι μεν γεωγραφικός αλλά ταυτόχρονα σημαίνει ότι το κράτος αυτό αποτελεί ένα μέρος μίας γεωγραφικής ενότητας.  Έτσι όπου υπάρχει βόρεια μπορεί να υπάρχει η νότια, η ανατολική και η δυτική περιοχή.

Κατά πόσο λοιπόν ή βόρεια ανταποκρίνεται μόνο σε γεωγραφικό προσδιορισμό και δεν υποκρύπτει αλυτρωτισμούς;

Καταρχήν για να μην υπάρχει αλυτρωτισμός, θα πρέπει οι κάτοικοι της μίας και της άλλης περιοχής ξεκάθαρα να μην έχουν μεταξύ τους εθνική ή πατριωτική σχέση. Π.χ. να μην είναι αποτέλεσμα διαίρεσης ενός κράτους (βλέπε Βόρεια και νότια Κορέα) , να μην είναι αποτέλεσμα βίαιης προσάρτησης μίας περιοχής και να μην συνδέονται με κοινή ιστορία ή με φυλετική σχέση.

Τι ισχύει όμως με την συμφωνία;

Καταρχήν  Στο άρθρο 3 παρ. β αναφέρει πως ή ιθαγένεια του πολίτη αυτού του κράτους θα είναι «Μακεδονική/πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας». Ως να λέμε, η ιθαγένεια του έχει σχέση άμεσα με την ολότητα της Μακεδονίας. Δεν είναι Σλάβος Αλβανός , Ρομά, Βούλγαρος ή Έλληνας, που αποτελούν τις πραγματικές εθνικές οντότητες αυτού του κράτους αλλά θα είναι «Μακεδόνες» πολίτης.

Στην συνέχεια του Άρθρου 3 παρ γ, αναφέρει ότι ,… Η επίσημη γλώσσα του Δευτέρου μέρους (ΠΓΔΜ) θα είναι η «Μακεδονική γλώσσα»… 

Έχουμε λοιπόν τους πολίτες της «Βόρειας Μακεδονίας» που είναι «Μακεδόνες» και μιλάνε την Μακεδονική Γλώσσα… Στο μέλλον λοιπόν και με την βούλα της Ελληνικής κυβέρνησης θα μπορούνε να πούνε (και να πείσουν ) ότι η περιοχή της «Νότιας Μακεδονίας» δεν κατοικείτε από «Μακεδόνες» άλλα από Έλληνες οι οποίοι δεν μιλούν τα «Μακεδονικά» αλλά τα Ελληνικά. Άρα η «Νότια Μακεδονία» έχει βιαίως προσαρτηθεί από τους Έλληνες και είναι μία περιοχή που δικαίως ανήκει στους «Μακεδόνες».

Και θα μου πείτε ως αντεπιχείρημα, αυτά δεν μπορούν να σταθούν ιστορικά… και θα σας απαντήσω, δεν υπάρχουν πολλοί που διαβάζουν ιστορία.

Η συμφωνία αυτή και στην συνέχεια έχει στοιχεία που επί της ουσίας δίνουν το κλειδί της Μακεδονίας στου ΠΓΔΜιανούς – Σκοπιανούς όπως στο άρθρο 3 παρ. θ που αναφέρει ότι οι εμπορικές ονομασίες (commercial names), τα εμπορικά σήματα και τις επωνυμίες (trademarks και brand names) θα συμφωνηθούν μέσα από έναν «ειλικρινή, δομημένο και με καλή πίστη διάλογο»(!!!)…  

Με λίγα λόγια προς χάριν της καλής γειτονίας ο «Μακεδονικός χαλβάς» μπορεί να μετονομαστεί σε «Ελληνομακεδονικός Χαλβάς» ενώ η φέτα Σκοπίων Θα μπορεί να ονομαστεί «Μακεδονική Φέτα».

Η συμφωνία αυτή, είναι αστεία και επικίνδυνη και με κανέναν τρόπο δεν πρέπει να περάσει.

Ο κίνδυνος μίας τέτοιας συμφωνίας είναι να ανοίξουν σταδιακά οι ασκοί του Αιόλου όχι μόνο μεταξύ των Δύο κρατών αλλά ολόκληρων των Βαλκανίων.