Στέλιος Γιαννίκος
Α
Κοιτάζω τον κόσμο με τη ματιά του ετοιμοθάνατου.
Άραγε, ποιο είναι το νόημα της ζωής;
Όσο και να το αναζητώ δεν το βρίσκω.
Ίσως να μην έχει.
Μπορεί να βρίσκετε σε μία διάσταση κρυφή από τις αισθήσεις των ανθρώπων.
Κι όμως, ο καθένας, αντί να αναζητήσει την ουσία της ζωής μέσα από την συμπαντική μας φύση, επιλέγει το νόημα που πρόσκαιρα τον βολεύει.
Β
Κοιτάζω τον κόσμο με τη ματιά του ετοιμοθάνατου .
Τι και αν νικήθηκα στα πεδία ων μαχών.
Ήταν οι μαυλιστές που έσπειραν τα άλογα και επικρατήσανε...
Παραδέχομαι την πολιτική μου ήττα.
Μα ο εαυτός μου παραμένει αδάμαστος κι ελεύθερος.
Παρά να υποταγώ, επιλέγω να αναχωρήσω.
Γ
Κοιτάζω τον κόσμο με τη ματιά του ετοιμοθάνατου .
Η φιλοσοφία ήταν που μου γνώρισε το αληθινό πρόσωπο του θανάτου.
Όχι, δεν είναι σκληρός και μοχθηρός, δεν είναι ο εχθρός.
Είναι μέρος της φύσης,
είναι το σημαίνον που μας δείχνει το τέλος μιας διαδρομής
και για τούτο καλός και χρήσιμος.
……
Φωτογραφία:
Ο θάνατος του Κάτωνος τού Νεότερου. Έργο τού Λουί-Αντρέ-Γκαμπριέλ Λουσέ (1797)
Ο Κάτωνας ήταν έντιμος, ηθικός, που ζούσε σύμφωνα με την Στωική φιλοσοφία και υπερασπιστής της δημοκρατίας στην Ρώμη.
Μετά την ήττα των δημοκρατικών στη Μάχη της Θάψου, τον Απρίλιο του έτους 46 π.Χ., αυτοκτόνησε σε ηλικία 48 ετών.
Πριν την αναχώρηση του από τα επίγεια κάλεσε τους φίλους του σε δείπνο στο οποία αναπτύξανε φιλοσοφική συζήτηση.
Ύστερα έδωσε τα συνθήματα στις φρουρές και όρκισε τους συντρόφους του να κάνουν ειρήνη με τον Καίσαρα για να μην καταστραφεί η πόλη της Ιτύκης.
Αργότερα πήγε στην σκηνή του και με το ξίφος του άνοιξε την κοιλιά του.
Όταν τον πήραν είδηση, καλέσανε γιατρό ο οποίος έβαλε τα σωθικά του ξανά στην κοιλιά και την έραψε.
Ο Κάτων όμως με όση δύναμη του είχε απομείνει έσκισε τα ράμματα και αναχώρησε με τον τρόπο που επέλεξε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου