ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΜΟΥ

Στέλιος Γιαννίκος

Σταυρώστε με!

Μη με λυπάστε, χάρη μου κάνετε.

Καρφώστε τις παλάμες μου στο ξύλο.

Μην αφήσετε τον πόνο μου να σας αποκαρδιώσει.

Καρφώστε και τα πόδια μου.

Μην δίνετε σημασία στα βογκητά μου.

Σηκώστε τον σταυρό όρθιο

κι αφήστε την βαρύτητα να κάνει την δουλειά της.

 

Ο πόνος θα είναι πνιγηρός και ανελέητος∙

σύντομη απεικόνιση της ζωής μου.

Μια τελευταία ματιά στην ματαιότητα

και να, ο θάνατος θα έρθει.

 

Αν υπάρχει συνέχεια κι αναληφθώ

και ξεπλυθούν από πάνω μου όλες οι αμαρτίες

αυτού του κόσμου,

τι καλύτερο, μέσα στο φως, φως να γεννηθώ.

 

Αν πάλι ο Θάνατος είναι ένας βαθύς ύπνος

δίχως όνειρα.

Μέσα του για πάντα να χαθώ.

 

Μόνο να φύγω…

Αυτός ο κόσμος που ασχημονεί, είναι μια τιμωρία.

Στο σταυρό η εξιλέωση.

ΕΛΕΓΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

 Στέλιος Γιαννίκος

 

Γλυκά που φέγγει το φως

κάνει πλεξούδες στα μαλλιά σου

και το γυμνό σου κορμί

αγαλλιάζει την ψυχή μου.

 

Γλυκά που δίνεις το φιλί

και με κάνεις να ριγώ.

Της καρδιάς μου τα κομμάτια

σε εσένανε θα τα ξαναβρώ.

 

Δεν έχω λόγο να μιλήσω

θέλω μόνο ν’ αφεθώ.

Δεν έχω τόπο να γυρίσω

σ’ αυτό τον κόσμο που πονώ.

 

Σ’ αυτό τον κόσμο που δεν έχει

γιατί του λείπεις εσύ.

Έρωτα ποιος σε βλέπει

και ποιος μπορεί να σου σταθεί;

 

Μέσα στο φαύλο το κενό μας

 χτίσαμε μια φυλακή

και για το μέγα τ’ άδικο μας

να που χανόμαστε και μείς.

 

 

Γλυκά που σβήνει η στιγμή

κι ανατέλλει μες την μνήμη.

Αγάπη μου εγώ και συ,

η μόνη ελπίδα που έχει μείνει.

 

 

ΔΥΣΤΟΠΙΑ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΕΠΟΧΕΣ : ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΑΠΟ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΕΣ ΣΕ ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ

 Στέλιος Γιαννίκος

 

Από το 1492 που ο Κολόμβος πάτησε το πόδι του στην Αμερικανική Ήπειρο και μέχρι σήμερα, ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός, μαζί με αυτό που κατ’ επέκταση ονομάζετε δυτικός πολιτισμός, είναι υπεύθυνος για εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρών και εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων που έζησαν και ζουν σε άθλιες συνθήκες.

Ο πλούτος των αποικιοκρατικών κρατών της Ευρώπης, γεννήθηκε ως αποτέλεσμα της λεηλασίας των πλουτοπαραγωγικών πηγών των αποικιών.  Ως αποικιοκράτες οι Ευρωπαίοι υπήρξαν απάνθρωποι, βίαιοι και καταστροφικοί.

 Σε παλαιότερες εποχές, ο Αλέξανδρος, η Ρώμη και το Βυζάντιο, τις κατακτημένες περιοχές φρόντιζαν να τις οργανώσουν κατά τα πρότυπά του πολιτισμού τους και μέρος του πλούτου το αφιέρωναν σε έργα υποδομής. Χάρη σε αυτή την αντιμετώπιση πολλές κατεκτημένες περιοχές άνθισαν πολιτισμικά και οικονομικά. 

Αντίθετα οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες, όπου πάτησαν το πόδι τους, φρόντισαν να εκμεταλλευτούν με ακραίο τρόπο τους πληθυσμούς και να σπείρουν την φτώχεια την πείνα και την δυστυχία στους λαούς αυτούς.

Όμως και μεταξύ τους τα κράτη αυτά και λόγω του έντονου ανταγωνισμού, φρόντισαν να ποτίσουν τα εδάφη τους με το αίμα εκατομμυρίων πολιτών, που έπεσαν στα πεδία των μαχών. Αυτή η οικονομική μισαλλοδοξία, οδήγησε και στους δύο μεγάλους πολέμους του 20^ου αιώνα που ήταν και μία από τις βασικές αιτίες που μία μία οι αποικίες άρχισαν να χάνονται.

Η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) που θεωρητικά θα ένωνε τα Ευρωπαϊκά κράτη, απέτυχε όταν κάποια κράτη συμπεριφέρθηκαν ως αποικιοκράτες στου εταίρους τους.  Η γηραιά Ευρώπη μάλλον υπήρξε πολύ γηραιά για να αλλάξει νοοτροπία.  Από όσο φαίνεται, τα τραύματά της, η κακοτροπία και η αναχρονιστική νοοτροπία, την οδήγησαν από το ένα λάθος στο άλλο και στην υποταγή της σε μια άρρωστη πολιτική και πολιτισμική πραγματικότητα.

Και ήρθε ξαφνικά το πλήρωμα του χρόνου, που με μια αυτοκτονική πρακτική, απέδειξε πως οι πρώην αποικιοκράτες – που στην πολιτική τους είχαν συμπαρασύρει και κράτη που ουδέποτε υπήρξαν τέτοια- μετατράπηκαν σε αποικία των ΗΠΑ.

Τώρα η Ε.Ε. ανακάλυψε τους νέους μεγάλους εχθρούς (Ρωσία και σε λίγο Κίνα, κλπ). Χωρίς κανένα όφελος - αντίθετα με μεγάλες ζημιές τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνία - ακολουθεί κατά γράμμα την πολιτική των ΗΠΑ.  

Το μέλλον διαγράφετε δυστοπικό.

 Όχι δεν είναι μόνο ο πυρηνικός πόλεμος που μας απειλεί, είναι κι ένα όλο και περισσότερο αναπτυσσόμενο απολυταρχικό παγκόσμιο σύστημα που θέλει να μας χρησιμοποιήσει όπως ο ψαράς το σκουλήκι στο αγκίστρι. Είναι πασιφανές, ότι  κάποια συμφέροντα αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο απλά ως εργαλείο για την επίτευξη των σκοπών τους.

Η εποχή μας έχει ανάγκη από δράση ατομική και ομαδική. Πρέπει να ενδυναμώσουμε την κοινωνικότητα και την ανθρωπιά μας.  Να αγωνιστούμε με κάθε τρόπο για το δικαίωμα στην Ελευθερία, την αξιοπρέπεια, την ομορφιά και την αξία της ζωής.  Είμαστε εμείς υπόλογοι για τις επόμενες γενιές κι επειδή αγαπάμε τον άνθρωπο πρέπει και να αγωνιστούμε για αυτόν.

 

 

 

 

ΤΟ ΝΥΧΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Στέλιος Γιαννίκος 

 

Όλο το νοητό μας σύμπαν,

αυτό που αντιλαμβανόμαστε μέσα από την επιστήμη,

είναι απείρως μικρότερο από ένα κύτταρο

που βρίσκεται στο νύχι του θεού.

 

Για αυτό τον λόγο,

όχι μόνο ο θεός, αλλά και το νύχι του

παραμείνει ένα ασύλληπτο μυστήριο.

 

(Στέλιος Γιαννίκος, Μελέτη Θανάτου, Ποίηση, Έρωτας, Φιλοσοφία)

Μια πολύχρωμη φωτογραφία από το διαστημικό τηλεσκόπιο hubble