ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ – ΕΙΝΑΙ ΜΑΥΡΟΙ ΑΦΡΙΚΑΝΟΙ

 

Στέλιος Γιαννίκος

 

Είναι αλήθεια ότι στον λεγόμενο «δυτικό πολιτισμό» καταργήθηκε η δουλεία;

Μήπως απλά μεταβλήθηκε σε κάτι ακόμα μεγαλύτερο;

Η δουλεία αποτελεί έναν αρχαίο θεσμό που νομιμοποιούσε την μετατροπή του ανθρώπου σε ιδιοκτησία.  Σήμερα στον «δυτικό πολιτισμό» ο θεσμός αυτός είναι παράνομος. Όμως δεν υπάρχει κανένας νόμος που να απαγορεύει να μετατρέπετε ένα ολόκληρο κράτος σε ιδιοκτησία τρίτων. Στη σύγχρονη εποχή  η έννοια της αποικιοκρατίας μετατράπηκε σε διμερής συμφωνίες κρατών, που επιβάλουν τις ληστρικές συμβάσεις εταιριών. Έτσι έχουμε από την μία πλευρά ένα κράτος να ευημερεί και ένα άλλο όπου οι συνθήκες διαβίωσης είναι άθλιές έως εξοντωτικές.

 

Με αφορμή τα γεγονότα στον Νίγηρα, πολλά ακούγονται και πολλά λέγονται. Αν πιστέψουμε την πλειοψηφία των ενημερώσεων που λαμβάνουμε, τότε, το μεγάλο πρόβλημα στον Νίγηρα είναι το στρατιωτικό πραξικόπημα που επέβαλε μια χούντα. Όμως ο Νίγηρας και πριν το πραξικόπημα ήταν μια πολύ φτωχή χώρα που η πλειοψηφία του λαού ζει χωρίς τα απαραίτητα. Η Έκθεση της UNICEF υπολογίζει σε 1,5 εκατομμύρια τα παιδιά κάτω των 5 ετών που πάσχουν από υποσιτισμό εκ των οποίων τα 430 χιλιάδες βρίσκονται στο κρίσιμο όριο που επιφέρει θάνατο.

Τι φταίει;  Ο Νίγηρας, είναι άλλη μια πρώην αποικία της «φιλελεύθερης, δημοκρατικής» Γαλλίας. Το τίμημα της αποχώρησης των αποικιοκρατών Γάλλων ήταν η πολιτική και οικονομική υποτέλεια του κράτους στην Γαλλία. Δηλαδή κερδισμένη ήταν στο 100% η Γαλλία αφού μείωσε το δυσβάσταχτο κόστος της συντήρησης των αποικιών ενώ κράτησε τα οφέλη από αυτές. Ο Νίγηρας επί παραδείγματι είναι από τους μεγαλύτερους παραγωγούς ουρανίου παγκοσμίως. Είναι ο έβδομός παραγωγός παγκοσμίως και καλύπτει περίπου το 18% του ουρανίου για την ηλεκτροδότηση της Γαλλίας.  Και, πόσο πληρώνει η Γαλλία, περίπου το 5% της αξίας του. Δε, στον Νίγηρα μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό του λαού έχει ρεύμα.

 

Όμως, για να καταλάβουμε καλύτερα το καθεστώς που επιβλήθηκε, όχι μόνο στον Νίγηρα αλλά γενικά στα κράτη που είναι πρώην αποικίες της Γαλλίας, μπορούμε να δούμε συνοπτικά τους βασικούς όρους για την απόκτηση της «ανεξαρτησίας»[i]:

 1) Την πληρωμή του Αποικιακού Χρέους  για τα «οφέλη» της  αποικιοποίησης των χωρών πιο συγκεκριμένα τις υποδομές που χτίστηκαν κατά τη διάρκεια που ανήκαν στη «μητροπολιτική» Γαλλία.

2) Αυτόματη κατάσχεση των συναλλαγματικών αποθεμάτων των 14 αποικιών τα οποία μεταβιβάζονταν στην κεντρική τράπεζα της Γαλλίας μέσω ενεργών τραπεζικών λογαριασμών. Ειδικότερα προβλέπεται η υποχρεωτική παρακράτηση του 65% των αποθεμάτων ξένου συναλλάγματος και επιπρόσθετα 20% για την κάλυψη βραχυπρόθεσμων χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων.

3) Η Γαλλία έχει το αποκλειστικό δικαίωμα πρώτη να αποφανθεί αν θα εκμεταλλευτεί πρώτες ύλες ή άλλους φυσικούς πόρους σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη χώρα.

4) Προτεραιότητα στα συμφέροντα γαλλικών επιχειρήσεων σε προκηρύξεις δημόσιων έργων.

5) Αποκλειστικό δικαίωμα παροχής στρατιωτικού εξοπλισμού και εκπαίδευσης αξιωματικών του στρατού.

6) Το δικαίωμα της Γαλλίας να αναπτύξει στρατεύματα στην πρώην αποικία και να παρέμβει στρατιωτικά προκειμένου να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της και περαιτέρω την ύπαρξη στρατιωτικών βάσεων. Συνεπώς δεν πρέπει να μας προκαλούν έκπληξη οι δηλώσεις του Ε. Μακρόν.

7) Η υποχρέωση η γαλλική γλώσσα να καταστεί η επίσημη γλώσσα του κράτους, η οποία θα χρησιμοποιείται σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες.

8) Η υποχρέωση χρησιμοποίησης του αφρικανικού αποικιακού φράγκου (FCFA) για τις πρώην 14 αποικίες μέσω της σύστασης νομισματικής ένωσης.

9) Υποχρέωση σύνταξης έκθεσης για τον ετήσιο ισολογισμό και τα συναλλαγματικά αποθέματα.

10) Άρνηση συμμετοχής σε οποιαδήποτε Συμμαχία εκτός αν εγκριθεί από τη Γαλλία.

11) Υποχρέωση ευθυγράμμισης και στήριξης της Γαλλίας σε περίπτωση πολέμου ή παγκόσμιας κρίσης.

Το ερώτημα λοιπόν παραμένει. Καταργήθηκε η δουλεία στον «Δυτικό πολιτισμό»;

Προσωπικά θα πω, επί της ουσίας όχι!

Το χειρότερο πρόσωπο της Δύσης βρίσκεται εκεί που η φτώχεια, η πείνα και γενικά η εξαθλίωση είναι αποτέλεσμα δικών της οπορτουνιστικών ενεργειών.

Και, το χειρότερο από όλα είναι ότι ό λαός της δύσης, που απολαμβάνει τα αγαθά του τεχνολογικού μας πολιτισμού, δεν θέλει να πιστέψει ότι το κράτος του, η πατρίδα του κι ο ίδιος ευημερεί πάνω στην αθλιότητα και τα πτώματα ανθρώπων ενός άλλου πολιτισμού.

 

Για την Δύση η Αφρική Κείται Μακράν και οι Αφρικανοί δεν είναι ακριβώς άνθρωποι.    

 

---

[i] Από το 1 έως το 11 αντιγράφτηκαν αυτούσια από το άρθρο της κυρίας Ναταλί Γλέζου που δημοσιεύτηκε στις 18.8.2023 στην διαδικτυακή σελίδα Left.gr με τίτλο: Ο ψυχρός πόλεμος Ανατολής – Δύσης μεταφέρεται στην Αφρική ( Για να διαβάσετε όλο το άρθρο συνδεθείτε στο   https://left.gr/news/o-psyhros-polemos-anatolis-dysis-metaferetai-stin-afriki )

ΔΥΣΤΟΠΙΑ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΕΠΟΧΕΣ : ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΑΠΟ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΕΣ ΣΕ ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ

 Στέλιος Γιαννίκος

 

Από το 1492 που ο Κολόμβος πάτησε το πόδι του στην Αμερικανική Ήπειρο και μέχρι σήμερα, ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός, μαζί με αυτό που κατ’ επέκταση ονομάζετε δυτικός πολιτισμός, είναι υπεύθυνος για εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρών και εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων που έζησαν και ζουν σε άθλιες συνθήκες.

Ο πλούτος των αποικιοκρατικών κρατών της Ευρώπης, γεννήθηκε ως αποτέλεσμα της λεηλασίας των πλουτοπαραγωγικών πηγών των αποικιών.  Ως αποικιοκράτες οι Ευρωπαίοι υπήρξαν απάνθρωποι, βίαιοι και καταστροφικοί.

 Σε παλαιότερες εποχές, ο Αλέξανδρος, η Ρώμη και το Βυζάντιο, τις κατακτημένες περιοχές φρόντιζαν να τις οργανώσουν κατά τα πρότυπά του πολιτισμού τους και μέρος του πλούτου το αφιέρωναν σε έργα υποδομής. Χάρη σε αυτή την αντιμετώπιση πολλές κατεκτημένες περιοχές άνθισαν πολιτισμικά και οικονομικά. 

Αντίθετα οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες, όπου πάτησαν το πόδι τους, φρόντισαν να εκμεταλλευτούν με ακραίο τρόπο τους πληθυσμούς και να σπείρουν την φτώχεια την πείνα και την δυστυχία στους λαούς αυτούς.

Όμως και μεταξύ τους τα κράτη αυτά και λόγω του έντονου ανταγωνισμού, φρόντισαν να ποτίσουν τα εδάφη τους με το αίμα εκατομμυρίων πολιτών, που έπεσαν στα πεδία των μαχών. Αυτή η οικονομική μισαλλοδοξία, οδήγησε και στους δύο μεγάλους πολέμους του 20^ου αιώνα που ήταν και μία από τις βασικές αιτίες που μία μία οι αποικίες άρχισαν να χάνονται.

Η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) που θεωρητικά θα ένωνε τα Ευρωπαϊκά κράτη, απέτυχε όταν κάποια κράτη συμπεριφέρθηκαν ως αποικιοκράτες στου εταίρους τους.  Η γηραιά Ευρώπη μάλλον υπήρξε πολύ γηραιά για να αλλάξει νοοτροπία.  Από όσο φαίνεται, τα τραύματά της, η κακοτροπία και η αναχρονιστική νοοτροπία, την οδήγησαν από το ένα λάθος στο άλλο και στην υποταγή της σε μια άρρωστη πολιτική και πολιτισμική πραγματικότητα.

Και ήρθε ξαφνικά το πλήρωμα του χρόνου, που με μια αυτοκτονική πρακτική, απέδειξε πως οι πρώην αποικιοκράτες – που στην πολιτική τους είχαν συμπαρασύρει και κράτη που ουδέποτε υπήρξαν τέτοια- μετατράπηκαν σε αποικία των ΗΠΑ.

Τώρα η Ε.Ε. ανακάλυψε τους νέους μεγάλους εχθρούς (Ρωσία και σε λίγο Κίνα, κλπ). Χωρίς κανένα όφελος - αντίθετα με μεγάλες ζημιές τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνία - ακολουθεί κατά γράμμα την πολιτική των ΗΠΑ.  

Το μέλλον διαγράφετε δυστοπικό.

 Όχι δεν είναι μόνο ο πυρηνικός πόλεμος που μας απειλεί, είναι κι ένα όλο και περισσότερο αναπτυσσόμενο απολυταρχικό παγκόσμιο σύστημα που θέλει να μας χρησιμοποιήσει όπως ο ψαράς το σκουλήκι στο αγκίστρι. Είναι πασιφανές, ότι  κάποια συμφέροντα αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο απλά ως εργαλείο για την επίτευξη των σκοπών τους.

Η εποχή μας έχει ανάγκη από δράση ατομική και ομαδική. Πρέπει να ενδυναμώσουμε την κοινωνικότητα και την ανθρωπιά μας.  Να αγωνιστούμε με κάθε τρόπο για το δικαίωμα στην Ελευθερία, την αξιοπρέπεια, την ομορφιά και την αξία της ζωής.  Είμαστε εμείς υπόλογοι για τις επόμενες γενιές κι επειδή αγαπάμε τον άνθρωπο πρέπει και να αγωνιστούμε για αυτόν.

 

 

 

 

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΈΡΡΩΣΘΕ

Στέλιος Γιαννίκος

(Αφιερωμένο στα Μεσολόγγια του παρόντος και του μέλλοντος)

Κράτα Μεσολόγγι κράτα.

Για της ψυχής μας τ’ άγια
Οχτροί ήρθαν και θα ξανάρθουν.

Μεσολόγγι έρρωσθε.

 

Χτες σήμερα και για πάντα

 η λευτεριά μπροστάρης
Και στου θανάτου την κλαγγή
γέννα ανθό της άνοιξης

 

Κράτα Μεσολόγγι κράτα
Για τ ανθρώπινα τ’ άγια.
Φίλοι έρχονται από παντού
Μεσολόγγι έρρωσθε

(Το Συντακτικό της Ελληνικής επαναστάσεως του 1821, 

Στέλιος Γιαννίκος, εκδόσεις Κουκκίδα 2021)

 

ΥΓ: Στις 10 Απριλίου 1826 πραγματοποιήθηκε η Έξοδος του Μεσολογγιού

 

Θεόδωρος Βρυζάκης (1814-1878) - Η Έξοδος του Μεσολογγίου, 1853