ΚΑΛΥΤΕΡΑ Ο ΛΥΚΟΣ ΠΑΡΑ Ο ΒΟΣΚΟΣ [ΕΚΛΟΓΕΣ 4 ΑΠΟ 10 ]

Στέλιος Γιαννίκος



Αν ζήσω τη ζωή μου ως υπήκοος, τότε θα ζήσω πολύ καλύτερα από τον σκλάβο.

Αν ζήσω την ζωή μου ως πολίτης, σε τέτοια κοινωνία τέτοια δεινά να πάθω.



Ο υπήκοοι έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν για να διαλέξουν τον βοσκό τους.

Ζούνε προστατευμένοι μες την στάνη και όταν βγαίνουν έξω τους προστατεύουν τα σκυλιά.

Ασφάλεια, μέχρι την στιγμή που κάποιος, κάπου, θα ανάψει τα κάρβουνα.



Οι πολίτες δεν θέλουν βοσκό, οι ίδιοι πορεύονται μπροστά στην ελευθερία.

Δεν έχουν ανάγκη από σκυλιά, οι ίδιοι θα παραταχτούν σε φάλαγγα, να σώσουν ότι σώζεται.

Κι αν πέσουν: καλύτερα να σε φάει ο λύκος παρά ο βοσκός.



Αλλιώς, όπως θα έλεγε κι ο παππούς Ηράκλειτος:

Άλλο ο σκλάβος, άλλο ο υπήκοος και άλλο ο πολίτης.

Άλλος τρώει άχυρα άλλος ορέγεται το χρυσό κι άλλος ανατέλλει μέσα στην αξία.

6 ΣΥΝ 6 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΧΑΪΚΟΥ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ [ΕΚΛΟΓΕΣ 3 ΑΠΟ 10 ]

Στέλιος Γιαννίκος

-



Α. Χθαμαλότης


1
Ο πρωθυπουργός

είναι όμορφος πολύ,

είπε μία τρελή


2
Ένας βουλευτής

χωρίς δικιά του βουλή.

Πετυχημένος.


3
Είναι νόμιμο,

μα δεν είναι για καλό.

Βρωμερό ήθος.


4
Μηδέν και άγαν,

αντί του μηδέν άγαν.

Τέτοια εποχή


5
Κομματόσκυλο.

Ψηφίζει κάτ’ εντολή.

Χαίρε τσοπάνη


6
Κοιτά την κάλπη.

Ψέματα και ρουσφέτια.

Το κακό θα βγει.





Β. ΑΝΆΣΤΑΣΗ




1
Μπες στον αγώνα.

Μέσα σου εγκυμονεί.

Φως θα γεννηθεί.


2

Είσαι πολίτης.

Δεν είσαι υπήκοος,

ούτε και δούλος


3
Δημοκρατία.

Δεν είναι μόνο λέξη.

Είναι ο δρόμος.


4
Ελευθερία.

Ζείδωρος πολεμιστής.

Έχε αξία.


5
Δώσε παιδεία

και θα ανθίσει τ αγαθό.

Είσαι άνθρωπος


6
Χτίσε το μέλλον.

Ο αγώνας στο παρόν.

Τα πάντα όλα.

ΒΟΛΕΥΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ [ΕΚΛΟΓΕΣ 2 ΑΠΟ 10 ]

Στέλιος Γιαννίκος

-


Θέλω να γίνω βουλευτής
το πρόβλημα μου για να λύσω.
Θέλω και γω να βολευτώ
και σαν πασάς να ζήσω.

Θέλω αστυνόμους να με υπηρετούν,
γραμματείς και φαρισαίους.
Θέλω κομματόσκυλα παντού,
να με γλύφουν ωραία.

Θέλω χρήματα πολλά,
να χω σπίτια να αγοράζω
και κρυφούς λογαριασμούς
για τις μίζες που θα βγάζω.

Πίσω από κάθε βασιλιά
θα ξέρω πώς να κολακεύω,
θα γλύφω κώλους με σκατά
και ποδιές κατουρημένες.

Όπως και κάθε βουλευτής
ένα φόβο μόνο θα χω,
μην και στις επόμενες εκλογές
δεν με σταυρώσουν όσο πρέπει.

Για αυτό πολλά θα υπόσχομαι,
μα τίποτα δεν θα κάνω
γιατί όλοι το ξέρουμε
πως η ελπίδα φέρνει ψήφους.

Γιατί, άμα τους δώσω ότι ποθούν,
σύντομα θα με ξεχάσουν,
δεν θα έχουν λόγο να έρχονται
και να με παρακαλάνε.

Σας το είπα, θέλω να γίνω βουλευτής,
να βολευτώ ο ίδιος.
Αλίμονο σε αυτούς που αγωνίζονται
τον κόσμο για να αλλάξουν

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ (ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ) [ΕΚΛΟΓΕΣ 1 ΑΠΟ 10 ]

 

Στίχοι: Γρηγόρης Ψαριανός

Μουσική: Τζίμης Πανούσης

Εκλογές, κόμματα
με φρου φρου κι αρώματα.
Διαδηλώσεις -πτώματα
μ’ ανοιγμένα στόματα.



Ψηφοδέλτια σταύρωνα
κι όλη νύχτα καύλωνα.
Στης βουλής τα έδρανα
αχ κι εγώ να έκλανα.



Δεν μπορώ άλλο Θανάση
στα εικοσιπέντε έχω γεράσει.
Δεν μπορώ άλλο Θανάση
κάνε στάση.



Υπουργεία-τέρατα
γαμημένα κέρατα.
Φέξε μου και γλίστρησα
ως της γης τα πέρατα.



Στα σχολεία γάμα τα
γράμματα σπουδάματα.
Του Θεού τα πράματα
φτύσ’ τα τους κατάμουτρα.



Δεν μπορώ άλλο Θανάση
στα εικοσιπέντε έχω γεράσει.
Δεν μπορώ άλλο Θανάση
κάνε στάση.



Πληρωμές, χαρτόσημα
φόροι, γραμματόσημα.
Στο γαμήσι πρόστιμα
μαγκιά, κλανιά κι απόστημα.



Μπάτσοι, αύρες, ράμματα
ξηγημένα πράγματα.
Τώρα στα γεράματα
μάθε γέρο γράμματα.



Δεν μπορώ άλλο Θανάση
στα εικοσιπέντε έχω γεράσει.
Δεν μπορώ άλλο Θανάση
κάνε στάση.

ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΜΟΥ

Στέλιος Γιαννίκος

Σταυρώστε με!

Μη με λυπάστε, χάρη μου κάνετε.

Καρφώστε τις παλάμες μου στο ξύλο.

Μην αφήσετε τον πόνο μου να σας αποκαρδιώσει.

Καρφώστε και τα πόδια μου.

Μην δίνετε σημασία στα βογκητά μου.

Σηκώστε τον σταυρό όρθιο

κι αφήστε την βαρύτητα να κάνει την δουλειά της.

 

Ο πόνος θα είναι πνιγηρός και ανελέητος∙

σύντομη απεικόνιση της ζωής μου.

Μια τελευταία ματιά στην ματαιότητα

και να, ο θάνατος θα έρθει.

 

Αν υπάρχει συνέχεια κι αναληφθώ

και ξεπλυθούν από πάνω μου όλες οι αμαρτίες

αυτού του κόσμου,

τι καλύτερο, μέσα στο φως, φως να γεννηθώ.

 

Αν πάλι ο Θάνατος είναι ένας βαθύς ύπνος

δίχως όνειρα.

Μέσα του για πάντα να χαθώ.

 

Μόνο να φύγω…

Αυτός ο κόσμος που ασχημονεί, είναι μια τιμωρία.

Στο σταυρό η εξιλέωση.

ΕΛΕΓΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

 Στέλιος Γιαννίκος

 

Γλυκά που φέγγει το φως

κάνει πλεξούδες στα μαλλιά σου

και το γυμνό σου κορμί

αγαλλιάζει την ψυχή μου.

 

Γλυκά που δίνεις το φιλί

και με κάνεις να ριγώ.

Της καρδιάς μου τα κομμάτια

σε εσένανε θα τα ξαναβρώ.

 

Δεν έχω λόγο να μιλήσω

θέλω μόνο ν’ αφεθώ.

Δεν έχω τόπο να γυρίσω

σ’ αυτό τον κόσμο που πονώ.

 

Σ’ αυτό τον κόσμο που δεν έχει

γιατί του λείπεις εσύ.

Έρωτα ποιος σε βλέπει

και ποιος μπορεί να σου σταθεί;

 

Μέσα στο φαύλο το κενό μας

 χτίσαμε μια φυλακή

και για το μέγα τ’ άδικο μας

να που χανόμαστε και μείς.

 

 

Γλυκά που σβήνει η στιγμή

κι ανατέλλει μες την μνήμη.

Αγάπη μου εγώ και συ,

η μόνη ελπίδα που έχει μείνει.

 

 

ΔΥΣΤΟΠΙΑ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΕΠΟΧΕΣ : ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΑΠΟ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΕΣ ΣΕ ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ

 Στέλιος Γιαννίκος

 

Από το 1492 που ο Κολόμβος πάτησε το πόδι του στην Αμερικανική Ήπειρο και μέχρι σήμερα, ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός, μαζί με αυτό που κατ’ επέκταση ονομάζετε δυτικός πολιτισμός, είναι υπεύθυνος για εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρών και εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων που έζησαν και ζουν σε άθλιες συνθήκες.

Ο πλούτος των αποικιοκρατικών κρατών της Ευρώπης, γεννήθηκε ως αποτέλεσμα της λεηλασίας των πλουτοπαραγωγικών πηγών των αποικιών.  Ως αποικιοκράτες οι Ευρωπαίοι υπήρξαν απάνθρωποι, βίαιοι και καταστροφικοί.

 Σε παλαιότερες εποχές, ο Αλέξανδρος, η Ρώμη και το Βυζάντιο, τις κατακτημένες περιοχές φρόντιζαν να τις οργανώσουν κατά τα πρότυπά του πολιτισμού τους και μέρος του πλούτου το αφιέρωναν σε έργα υποδομής. Χάρη σε αυτή την αντιμετώπιση πολλές κατεκτημένες περιοχές άνθισαν πολιτισμικά και οικονομικά. 

Αντίθετα οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες, όπου πάτησαν το πόδι τους, φρόντισαν να εκμεταλλευτούν με ακραίο τρόπο τους πληθυσμούς και να σπείρουν την φτώχεια την πείνα και την δυστυχία στους λαούς αυτούς.

Όμως και μεταξύ τους τα κράτη αυτά και λόγω του έντονου ανταγωνισμού, φρόντισαν να ποτίσουν τα εδάφη τους με το αίμα εκατομμυρίων πολιτών, που έπεσαν στα πεδία των μαχών. Αυτή η οικονομική μισαλλοδοξία, οδήγησε και στους δύο μεγάλους πολέμους του 20^ου αιώνα που ήταν και μία από τις βασικές αιτίες που μία μία οι αποικίες άρχισαν να χάνονται.

Η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) που θεωρητικά θα ένωνε τα Ευρωπαϊκά κράτη, απέτυχε όταν κάποια κράτη συμπεριφέρθηκαν ως αποικιοκράτες στου εταίρους τους.  Η γηραιά Ευρώπη μάλλον υπήρξε πολύ γηραιά για να αλλάξει νοοτροπία.  Από όσο φαίνεται, τα τραύματά της, η κακοτροπία και η αναχρονιστική νοοτροπία, την οδήγησαν από το ένα λάθος στο άλλο και στην υποταγή της σε μια άρρωστη πολιτική και πολιτισμική πραγματικότητα.

Και ήρθε ξαφνικά το πλήρωμα του χρόνου, που με μια αυτοκτονική πρακτική, απέδειξε πως οι πρώην αποικιοκράτες – που στην πολιτική τους είχαν συμπαρασύρει και κράτη που ουδέποτε υπήρξαν τέτοια- μετατράπηκαν σε αποικία των ΗΠΑ.

Τώρα η Ε.Ε. ανακάλυψε τους νέους μεγάλους εχθρούς (Ρωσία και σε λίγο Κίνα, κλπ). Χωρίς κανένα όφελος - αντίθετα με μεγάλες ζημιές τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνία - ακολουθεί κατά γράμμα την πολιτική των ΗΠΑ.  

Το μέλλον διαγράφετε δυστοπικό.

 Όχι δεν είναι μόνο ο πυρηνικός πόλεμος που μας απειλεί, είναι κι ένα όλο και περισσότερο αναπτυσσόμενο απολυταρχικό παγκόσμιο σύστημα που θέλει να μας χρησιμοποιήσει όπως ο ψαράς το σκουλήκι στο αγκίστρι. Είναι πασιφανές, ότι  κάποια συμφέροντα αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο απλά ως εργαλείο για την επίτευξη των σκοπών τους.

Η εποχή μας έχει ανάγκη από δράση ατομική και ομαδική. Πρέπει να ενδυναμώσουμε την κοινωνικότητα και την ανθρωπιά μας.  Να αγωνιστούμε με κάθε τρόπο για το δικαίωμα στην Ελευθερία, την αξιοπρέπεια, την ομορφιά και την αξία της ζωής.  Είμαστε εμείς υπόλογοι για τις επόμενες γενιές κι επειδή αγαπάμε τον άνθρωπο πρέπει και να αγωνιστούμε για αυτόν.